ای خوش آن کس که به دامان غمت گیر افتاد

دانلود صوتی مداحی واحد ای خوش آن کس که به دامان غمت گیر افتاد با نوای کربلایی سید مهدی حسینی مناجات با امام حسین (ع) با متن شعر نوحه در بهمن ۱۴۰۲ هیئت زوار البقیع تهران

ای خوش آن کس که به دامان غمت گیر افتاد
به سر شانه من پنجه زنجیر افتاد
صحبت آن بود که مرگم شب روضه برسد
چه کنم دست اجل حیف به تعویق افتاد

سر حلقه مستان حسین
یا سید العطشان حسین
زنجیر ما در دست تو
جانیم سنه گوربان حسین

ای سایه طوبی حسین
ای پرچمت بالا حسین
دل میبرم از هر کسی
از هر کسی الا حسین

علم دسته تو کعبه نورانی ما ست
تربتت علت هر سجده طولانی ما ست
ما همه دور و بر تکیه مسلمان شده ایم
نوکری تو سرآغاز مسلمانی ما ست

ای دین و ایمانم حسین
معنای قرآنم حسین
در لا به لای روضه ات
کردی مسلمانم حسین

جانم حسین جانم حسین
ای جان جانانم حسین

بهتر از خاطره کرب و بلا یادم نیست
سرخوش آن است که از غصه تو بی غم نیست
بارها گفته ام و بار دگر میگویم
هر که خود را سگ کوی تو نخواند آدم نیست

ما را ببر کرب و بلا
شش گوشه ات عرش برین
ای نقطه پرگار دین
ما را ببر کرب و بلا
جان یل ام البنین

جانم فدای بیرق سرخ علمدار حسین
کرده دعای فاطمه ما را گرفتار حسین

جانم حسین جانم حسین
ای جان جانانم حسین