خیلی آروم ولی پیچید تو گوشم صداشون فاطمه زحل

شعرخوانی احساسی دختر خردسال برای حضرت رقیه (س) با متن نوحه خیلی آروم ولی پیچید تو گوشم صداشون شهریور ۱۴۰۰ هیت الرضا (ع) شب شهادت امام حسن مجتبی (ع)

خیلی آروم ولی پیچید تو گوشم صداشون
نمیبردند اگه گوشواره هامو خودم میبخشیدم به دختراشون

گذشت و گم شدم توی بیابون آخه از قافله جا مونده بودم
یکی اومد برم گردوند بابا ولی کاشکی همونجا مونده بودم

بد اخلاقند چقدر مردای شامی به جای قلب سنگه تو دلاشون
با این دستای سنگینی که دارند دلم میسوزه واسه بچه هاشون

یه جوری زد قدم از درد خم موند
جای دستش یه کم بهتر شد اما
جای انگشترش رو صورتم موند

تو روی نیزه و من روی ناقه
تو چشمات باز و من دستام بسته
ولی شکل همین بابا نگاه کن
منم مثل تو دندونم شکسته

النگومو توی بازار قروختن دیگه فرقی به حال من نداره
ولی ای کاش اینجوری نمونه آخه مال یتیم خوردن نداره

ز خانه ها همه بوی طعام می آید
ولی به جان تو بابا گرسنه خوابیدم

خوب شد آمدی و فهمیدم سر در خون خضاب یعنی چه
خیزران را چه خوب حس کردم آه بابا شراب یعنی چه