گهی از دل گهی از دیده گاه از جان تو را جویم

مناجات سید مهدی حسینی مناجات با خدا شب چهارم ماه رمضان ۲۷ فروردین ۱۴۰۰ هیئت نور الرضا (ع) همراه با متن نوحه گهی از دل گهی از دیده گاه از جان تو را جویم

گهی از دل گهی از دیده گاه از جان تو را جویم
نمی دانم تو را ای یار هر جایی کجا جویم

ندارم همچنان یک جا قرار از بی قراری ها
اگر چه در حقیقت حاضری هر جا تو را جویم

اگر چه از رگ گردن تویی نزدیکتر با من
تو را هر لحظه از جایی من سر در هوا جویم

ز محراب اجابت می شود مقبول طاعتها
نجویم گر تو را ای قبله عالم که را جویم؟

شفا چون آیه رحمت شود از آسمان نازل
من مجنون علاج خویش از دارالشفا جویم

شاعر: صائب تبریزی

***

من در به در چه دری زنم
ز درت اگر تو برانی ام
تو اگر به خانه نخوانی ام
چه ثمر ز مرثیه خوانی ام

منم و به گوشه مأمنت
من و توشه خوشه ز خرمنت
چو غبارم و روی دامنت
تو نشاندی ام ، نتکانی ام

به حضور و خلوت من تویی
همه فخر و عزت من تویی
تو ولی نعمت من تویی
پی و این و آن ندوانی ام

به ره وفا بنشان مرا
ز می ولا بچشان مرا
سوی باوری بکشان مرا
که به داورت برسانی ام

به نمازم اشک غمت وضو
نبرم نیاز به هیچ سو
که مرا تو بوده ای آبرو
چه به پیری ام چه جوانی ام

به یقیقن مرا ز گمان رسان
ز خطر مرا به امان رسان
نه مرا به نان که آن رسان
مگر از خودی برهانی ام

نبود مرا به جز از تو کس
همه عزتم ز تو هست و بس
ز شما زدم همه دم نفس
تو نگو که من ز شما نی ام

به فدای خشکی حنجرت
سر بی تنت تن بی سرت
به نگاه آخر خواهرت
نگهی به سوز نهانی ام